Оваа слобода
200 ден
нига што нема да ви дозволи да ги задржите солзите во себе. Трагична, но не и патетична. Храбриот и силниот Капело, во автобиографската новела, ја прифаќа судбината, онаква каква што е. „Слобода е збор без тело. Како душа. Како љубов.“ Капело раскажува за своето детство, за откривањето на книгите, пропаѓањето во вителот на инвалидитетот и очајот и борбата да ја надмине реалноста за повторно да најде надеж и волја за живот. Читањето и моќта на имагинацијата му овозможуваат на нараторот врзан за кревет, во тело што не го препознава како свое, да најде нови начини да се чувствува и да живее слободно, и покрај физичките ограничувања што му ги наметнува предавничкото тело. Романот Оваа слобода, микрокосмос што ја претставува човековата состојба, според жири-комисијата за наградата „Терцани“, раскажува за „процесот на едно лично достигнување што, поради својата егзистенцијална суштина и поради врската со еден конкретен историски и географски контекст, поврзува една лична приказна со искуството на цел еден колектив. Слобода е достигнувањето на оној што не ѝ се препушта на малодушноста и знае како да реагира, прифаќајќи го животот поради она што сè уште може да го пружи…“